Jednak coś co możemy pamiętać do końca życia jest Miłosierdzie Boże. Ten ogromny przymiot Pana Boga został przypomniany przez św. Faustynę. Uosabia się chrztem, dzięki któremu zostaliśmy wybrani przez Boga na Jego uczniów. Jezus uniża się podczas Komunii Świętej oddając nam Swoje ciało. Nieskończone miłosierdzie okazuje podczas każdej Mszy Św., która jest tą samą ofiarą jak ta na krzyżu, ofiarą czystą i doskonałą. Podczas każdej mszy Chrystus ofiaruje się za wszystkich ludzi. Jezus objawia się też jako miłosierny, gdy odpuszcza wiernym grzechy w sakramencie pokuty. Udziela swej miłości małżonkom i zachęca, aby to na niej budowali swoje życie. Do chorych przychodzi w sakramencie namaszczenia chorych jako kochający uzdrowiciel i podtrzymuje ich w cierpieniu.



,, Córko Moja, jak się przygotowujesz w Mojej obecności, tak się i spowiadasz przede Mną; kapłanem się tylko zasłaniam. Nigdy nie rozbieraj, jaki jest ten kapłan [89] którym się zasłoniłem, i tak się odsłaniaj w spowiedzi, jako przede Mną, a duszę twoja napełnię światłem Moim. ''  Dzienniczek 1725



Zastanawiający jest dla mnie fakt, gdy ludzie przesadnie dbają o swoje ciało zapominając o duszy. Faszerujemy się antybiotykami, lekarstwami aby nasz organizm walczył, nie poddawał się i stawał się zdrowszy. W jakim jednak stanie jest nasze wnętrze ? Spowiedź jest naszym oczyszczeniem, aktem, nawróceniem, powrotem do Ojca. Jest to trudne, ponieważ każdy z nas ma swoją dumę. Przyznanie się do błędów jest indywidualnie cięższe lub lżejsze, jednak czy nie tego chce nasze serce ? Zawsze gdy nie jestem godna przyjąć Pana, patrzę na osoby które są . Nie czuję zazdrości, złości, czuję żal do samej siebie, że nie mogę być w łasce uświęcającej. Żal wypływający z tego, że nie mogę w pewien sposób stawać się częścią czegoś pięknego. Możliwe, że moje słowa są nad wyraz przesadne, jednak wierz lub nie - to właśnie czuje.